Islomda eski, xarobaga aylangan ibodat inshooti o‘rniga xuddi shunday mohiyatga egasini qurish an’anasi mavjud. Uning o‘rniga davlat me’moriy binosini qurish e’tiqodga nisbatan beodoblik va hurmatsizlik hisoblangan.

Shu sababli, eski, xarobaga aylanib ulgurgan marg‘ilonlik masjid o‘rniga XX asr boshida katta bo‘lmagan Chokar nomli masjidi bunyod qilingan.

Avvaliga masjid faqat qishki ibodatxona, ayvon va masjid hovlisini o‘rab turgan xo‘jalik inshootlaridan tashkil topgan. Sovet hukumati davrida Chokar masjidining katta qismi shaharni qayta qurilishi sababli buzilgan.

Yozgi masjidgina saqlanib qolgan bo‘lib, u uch taraflama o‘ralgan, sharqqa tomon ammimetrik ochiq ayvon ko‘rinishiga ega.

Ayvonning tekis berkitilgan shifti to‘sinlar to‘g‘ri burchakli plafonlar bilan ajratilgan. Har plafonning ichki qismi qizil yoki yashil fondagi gultuvaklarga solingan guldasta suratlari bilan bezatilgan. Ayvonning did bilan taxtadan yasalgan baland, shakldor doriga qizil gulli uchbarg ko‘rinishidagi naqshlar solingan. To‘sinlardan biriga arab yozuvida masjidning qurilgan sanasi tushirilgan. Unga ko‘ra bino 1329 xijriy yilda - 1911 yilda qurilgan va ustalar Xo‘jakentlik To‘xtabeka hamda Mirbobo xojalardir.

Binoning ziynatli did bilan bezatilgan ranglar uyg‘unligi va ayniqsa, plafonlardagi yozuvlar Farg‘ona vodiysi xalq san’atining noyob namunasidan dalolatberadi va Marg‘ilon shahridagi Chokar masjidini qadamjolardan biri deb hisoblashga imkon beradi.